Duch dla zaistnienia w materii potrzebuje w pierwszej kolejności mentalnej płaszczyzny. To w niej, po pierwszym ujawnieniu się, myśl może zupełnie swobodnie płynąć, łączyć się z kolejnymi konstruktami umysłu, tworząc w ten sposób energię zdolną do uwolnienia się w świecie fizycznym. Energetyczny pierwiastek, który wchodzi w otoczenie ma aspekt męski, kreujący, bo i tworzy rzeczywistość, natomiast uległa przestrzeń, zgadzająca się na wniknięcie siły tworzenia, udostępniając w ten sposób miejsce do wyrażania się myślącej istocie, jest żeńskiego rodzaju. Tylko odpowiednie współdziałanie dwóch cząstek wewnętrznej ziemi oddaje plony, a wypłynięcie duchowej substancji we wystarczającym stopniu uwrażliwionym naczyniu, może rodzić podłoże do materialnego przejawiania i kształtowania się życia.