Drzewo życia. Może być mapą, drogowskazem dla ludzkich poczyniań ale i też zapisem codziennych doświadczeń. W naturalnej, roślinnej strukturze przeczytać można nie tylko świadectwo przebytej drogi, w licznych rozgałęznieniach doszukukje się również przyszłych zdarzeń. Te które wybierzemy, pozostaną naszą przyszłością, odrzucone zapamiętają jedynie dostępną rzeczywistość jako alternatywną, nie poruszoną przez nasz umysł i wewnętrznego Ducha. Jednak nierzeczywisty upływ czasu, jaki towarzyszy człowiekowi na co dzień, otwiera także i inne możliwości, daje szeroki dostęp decyzyjny, sposobność do elastycznego przebijania się w widocznych ścieżkach. Taka możliwość istnieje dla Ducha, aby ten mógł się wyrażać w napotykanej przestrzeni i w odpowiednim czasie mógł powrócić na własną indywidualną, pierwotną drogę, niezakłócaną przez ziemską perspektywę.
Możesz również polubić
Dwa światy XXXII. Linoryt rozszerzony o rysunek. Jak widać, techniki graficzne na stałe zawitały do moich „Dwóch światów”, pierwotnie będących „jedynie” rysunkami. […]
Człowiek jest podzielony na dwie części egzystencji. Jedna z nich toczy się w połowie, odpowiadającej jej fizycznemu obszarowi, druga dotyczy duchowego charakteru […]
Ciało człowieka łączy się z otoczeniem na wielu poziomach egzystencji. Umysł i pojawiające się w nim myśli posiadają ekspansywny charakter dla odbieranej […]
I tak po małym zastoju twórczym, wracam do swoich miniatur rysunkowych. W tym poście przedstawiam pracę Cisza 9. Jak widać, w temacie […]